ชุมนุม

v. 1. to gather together, to assemble, to concentrate (in one place);

n. 2. a gathering, a congregation, an assembly, a meeting, a sect or party.

เขาถูกหาว่าชุมนุมกันโดยผิดกฎหมาย

They were charged with unlawful assembly. ชุมนุมลงคะแนนเสียงโดยวิธียกมือ The meeting voted by a show of hands. ฝูงชนพากันมาชุมนุมที่สะพานพระพุทธยอดฟ้า The crowd congregated at the Memorial Bridge. เรามาชุมนุมกันที่นี่เพื่อขอความเป็นธรรม We are gathered here to demand justice.